به گزارش خبرنگار گروه دين و انديشه "مهر"، "پاتريك استفن"، نويسنده اصلي اين تحقيق و استاد يار روانشناسي باليني دانشگاه بيرگام يانگ گفت: افراد ديندار از سلامتي بهتري برخوردار هستند اما ميان شفقت، دين و سلامتي نيز رابطه مستقيمي وجود دارد.
وي گفت: افرادي ديندار از آنجا كه نسبت به ديگران داراي شفقت بيشتري بوده از سلامتي بهتري برخوردارند.
اين تحقيق برروي 441 دانشجوي دانشگاه بيرگام يانگ و افرادي از جوامع مجاور كه همگي مؤمن بوده اند انجام شده و در شماره ماه دسامبر مجله "طب رفتاري" (Behavioral Medicine) منتشر شده است.
در اين تحقيق، شفقت به عنوان رفتاري تعريف شده است كه به واسطه رنج ديگران تحريك شده و ميل به تسكين اين رنج دارد.
"استفن" ضمن تصديق اين امر كه نسبت ميان آداب ديني و سلامتي در برخي از خانه ها بسيار بحث برانگليز است گفت: در تحقيق روانشناسي همواره بايد تجارب انسانها را به ارقام تبديل كنيد؛ اما در اين تحقيق از ميزانهاي معتبر و قابل استناد استفاده شده است كه به صورت گسترده در تحقيقات رواننشاسي مورد استفاده قرار مي گيرد.
اين تحقيق دانشگاه بيرگام يانگ به تحقيقي كه پيشتر درباره سلامتي افراد ديندار نسبت به افراد غير ديندار انجام شده بود اضافه مي شود.
"استفن" يادآور شد: تحقيقات ديگر نشان مي دهند كه افرادي كه داراي تمايل قوي به حمايت اجتماعي هستند كمتر در معرض بيماري قلبي قرار گرفته و مي توانند با سرطان مبارزه كنند.
نظر شما